Elke ochtend sta ik extra vroeg op en journal ik wat. Ik schrijf mijn gedachten op en stelde vast dat ik best wel veel dingen al jaren anders zou willen, maar ik het nog steeds niet voor elkaar krijg. Tamelijk simpele kleine dagelijkse dingen, zoals dingen meer gestructureerd laten verlopen in het huishouden. Ik ben daar namelijk helemaal niet goed in.
Ineens werd ik heel slaperig. Mijn gedachten gingen naar; ja, Isabel hoe kan je dit vroege opstaan ook volhouden. En toen bedacht ik me. Kom op, dit kan niet! Dit IS hoe ik mezelf saboteer. Ik blijf in mijn slaperigheid hangen en zou zo weer mijn bed in duiken. Daar gaat dan weer alles wat ik heb opgebouwd zo door het gootsteenputje.
Dit gebeurt eigenlijk met veel dingen die ik wil veranderen. Afvallen bijvoorbeeld; ik houd het een tijdje vol en dan... stop ik weer van alles in mijn lijf wat ik me voor lange tijd had afgezworen. Voel ik me daar beter door? Nee absoluut niet. Alleen de angst dat ik echt voor elkaar zou krijgen wat ik wil en de gevolgen daarvan, beangstigd me meer dan ik eigenlijk wil toegeven.
Ik verlang naar een gezonder lijf, maar minder snaaien, houdt ook een verlies in. Dat betekent dat ik meer de tijd voor mezelf mag gaan nemen om haast niet voelbare emotionele schommelingen zelf te gaan reguleren. Ik weet hoe ik dat kan doen, maar dat kost tijd. Het is veel makkelijker om gewoon een koek in mijn hoofd te stoppen.
Uiteindelijk doe ik dat te vaak. Onder het mom van genieten van koffie met siroop en slagroom, koekjes en 's avonds nootjes. Maar gelukkiger word ik er op langer termijn niet van. De kilo's werken niet mee. Zeker nu niet meer nu ik bijna 42 jaar ben.
En verder.. voelt het loslaten van snaaien ook een beetje als verlies.
Toch weet ik ook dat ik gelukkiger zou zijn als ik beter kan voelen wat er aan de hand is, mezelf zou uiten en mijn gevoelens anders reguleer.
Ik geef dus niet op, maar blijf mezelf herstellen, ook al vinden anderen dat dat niet nodig is. Dit gaat voor mij over meer dan alleen kilo's en lekker eten. Én ik ben meer dan die innerlijke saboteur die zegt; neem nog maar wat lekkers.
Herkenbaar? Waarmee saboteer jij jezelf?
